به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، این مراسم ساعت 18 آغاز شد و اجرای آن به عهده «رضا رشیدپور» بود.

در ابتدای مراسم جمشید مشایخی، حامی معنوی کتاب، با قرار گرفتن روی سن سخنرانی نداشته باشد و فقط به تشکر و قدردانی از سازمان فرهنگ هنری شهرداری، حمید سمندریان، امیر مهرتاش مهدوی و ناصر میرباقری، ناشر کتاب پرداخت.

در ادامه فیلم «یاد یاران» ساخته فرامرز امینی به نمایش درآمد که مرور و یاد هنرمندان از دست رفته سال 89 چون «حمیده خیرآبادی»، «کیومرث ملک مطیعی»، «رضا کرم رضایی» و «محمود بنفشه خواه» بود.

خواندن بخش هایی از دست نوشته های «خسرو شکیبایی» در زمان های مشخص شده توسط هنرمندان از دیگر بخش های این مراسم بود. نخستین متن را «شهاب حسینی» خواند. او خسرو شکیبایی را تجسم عینیت یافته خلوص بازیگری دانست.

مراسم با خواندن متن ادبی دیگری توسط «مهتاب کرامتی» ادامه یافت و «رسول نجفیان» با قرار گرفتن روی سن و ذکر خاطر از خسرو شکیبایی به اجرای موسیقی و آواز پرداخت.

مجید جعفری، بازیگر و کارگردان، که دوستی 40 سال با خسرو شکیبایی دارد در ادامه سخنرانی کرد. وی سخن گفتن از شکیبایی را بسیار سخت و مشکل دانست و افزود: او زندگی جداگانه ای از کار نداشت و همه همکارانش دوستان او محسوب می شدند و دوستانش همکاران او بودند.

جعفری افزود: بزرگان هرگز روی آسودگی را نمی بینند و تمام نخبگان به نوعی در عدم آسایش و آرامش زندگی کرده اند و روزگار بسیار سختی گذرانده اند. در زندگی نخستین شکیبایی جدایی اتفاق افتاد و او دوباره زندگی تازه ای با «پروین کوشیار» آغاز کرد که او تا انتهای زندگی همیار و همکار خسرو باقی ماند و با استقامت در تمام لحظات او را حمایت کرد، پشت او ایستاد تا او به موفقیت دست پیدا کند.

وی گفت: شکیبایی تمام زندگی خود را پای حرفه بازیگری گذاشت. او معتقد بود، همه انسان ها بازی می کنند و بازیگران این بازی را تکرار می کنند.

جعفری توضیح داد: شکیبایی بازیگری را فعلی مرکب از حس، صدا و حرکت می دانست و زمان و مکان هم برای او معنای ویژه ای داشت. او یک اثر نمایشی را مرکب از سه عنصر خلاقه نویسنده، بازیگر و کارگردان می دانست و با تمرین و ممارست به این مهم دست پیدا کرد. او در تمام آثار ساخته شده افتخار آفرید و در بین ستارگان هنر سینمای ایران خوش درخشید و جوایز زیادی کسب کرد.

در ادامه «ژیلا صادقی» بخشی از دست نوشته های شکیبایی را خواند و «فاضل جمشیدی» به همراهی «پریچهر خواجه» به اجرای موسیقی پرداخت.

متن ادبی بعدی توسط «مهران مدیری» خوانده شد و در ادامه «سیدعلیرضا عصار» به اجرای موسیقی و خواندن شعر معروف «به کجا چنین شتابان» پرداخت.

مراسم با نمایش قطعاتی از فیلم های شکیبایی ادامه پیدا کرد که ساخته «امید مردان بیگی» بود.

در ادامه آیدین آغداشلو، هنرمند عرصه تجسمی، با ذکر خاطره از شکیبایی او را فردی بی آزار و سرشار از مهر و محبت معنا دانست.

«حمید سمندریان» نیز گفت: خاطره چیست؟ اتفاقی است که می افتد و این اتفاق در عین انجام به ذهن ها سپرده می شود و تمام برخوردهای ذهنی که به یک اتفاق منتهی می شود خاطره را نگه می دارد ولی زمان خاطره را کمرنگ می کند و از بین می برد چون زمان دستور داده خاطرات دیگر جایگزین شود و این موجب زنده بودن بشر می شود.

وی حضور خود در این مراسم و دیدار دوستان را پیروزی ذات هنر بر طبیعت دانست و افزود: هنر انسان را جاودانه می کند حتی در مراسم بزرگداشت شادابی و طراوت هنر دیده می شود.

در ادامه «علیرضا خمسه» با قرار گرفتن روی سن فضای شادی را ایجاد کرد و اضافه کرد: شکیبایی مانند جویباری بود که زیبایی های ما به واسطه او دیده می شد. 

با پخش فیلمی از مراحل آماده سازی کتاب «خسرو شکیبایی» مراسم ادامه پیدا کرد در این فیلم عوامل این کتاب درباره چاپ آثار هنری و این کتاب توضیحاتی ارایه دادند. کارگردانی فیلم به عهده امیرمهرتاش مهدوی بود.

در ادامه «جمشید مشایخی»، «حمید سمندریان» و «پروین کوشیار» با قرار گرفتن روی سن از 27 نفر از عوامل کتاب تشکر کردند که الهام قره خانی، سید هادی منبتی، علیرضا رضاداد، اسرافیل شیرچی، اکبر عالمی، فریدون خسرویان و محمد زمانیان از آن جمله بودند. از جمشید مشایخی نیز که حامی معنوی کتاب محسوب می شود تشکر ویژه ای شد.

در ادامه «سیاوش تهمورث» گفت: ملت و هنرمندان می خواهند از شکیبایی اسطوره بسازند ولی خسرو شکیبایی اسطوره بود. در طول تاریخ بشریت دیده نشده خسرویی شکیبایی داشته باشد و چقدر خوب است خسرویی از نوع شکیبایی.

مراسم با سخنان هوشنگ توکلی، کارگردان و بازیگر پایان یافت او خسرو شکیبایی را هنرمندی دانست که وجدان کاری داشت.